تهران، میدان شهدا، ابتدای پیروزی، ساختمان نگار آزما

فیزیوتراپی مچ دست

فیزیوتراپی مچ دست
فیزیوتراپی مچ دست یکی از درمان های مناسب برای درد مچ دست میباشد، دست و مچ دست کمک خواهد کرد که الگوهای حرکتی ظریف را درک کنیم دست ما شامل موارد زیادی از رشته های عصبی حسی است که به مغز ما بازخورد میدهند به همین علت دست و انگشتان ما در مقایسه با اعضای دیگر بدن بزرگترین ناحیه مغز را نشان میدهند. درد در ناحیه مچ دست باعث میشود که فرد حتی امکان انجام کارهای شخصی خود را نداشته باشد، مهم است که درد خود را توسط فیزیوتراپی بررسی کنید. و هرچه زودتر برای تشخیص بهترین درمان و جلوگیری از مشکلات بیشتر به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

پارگی تاندون مچ دست

تاندون‌ها، ماهیچه‌ها و استخوان‌ها با هم کار می‌کنند تا بازوها و دست‌های ما دامنه حرکتی کامل داشته باشند. یک آسیب تروماتیک به تاندون می تواند مانع از گسترش کامل مچ دست یا انگشتان شود. آسیب های تاندون مانند بریدگی (پارگی) و پارگی شدید تاندون نیاز به درمان فوری دارند تا از آسیب دائمی جلوگیری شود.

آسیب های تاندون تروماتیک دست و مچ

تاندون ها ماهیچه را به استخوان می چسبانند. در ساعد، چندین تاندون به نام «تاندون فلکسور» وجود دارد که ماهیچه‌های ساعد را به استخوان‌های انگشتان متصل می‌کند. بریدگی های عمیق روی انگشتان، کف دست یا ساعد می تواند به این تاندون های خم کننده و رشته های عصبی اطراف آسیب برساند. تاندون ها همچنین می توانند بیش از حد کشیده شوند و باعث پارگی جزئی یا کامل شوند. در برخی موارد، تاندون می‌تواند به طور کامل از استخوان جدا شود (شکستگی ناشی از برداشتن).

علائم آسیب تاندون تروماتیک دست و مچ

  • ناتوانی در خم کردن مفاصل انگشتان
  • بی حسی یا گزگز در نوک انگشتان
  • درد هنگام دراز کردن انگشتان

فیزیوتراپی پارگی تاندون مچ دست

درمان آسیب های تاندون تروماتیک دست و مچ

درمان آسیب تاندون به شدت تروما بستگی دارد. تاندونی که تا حدی بریده شده یا پاره شده است ممکن است به صورت غیر جراحی درمان شود. پارگی کامل نیاز به جراحی دارد تا دو سر تاندون به هم بخیه شود. آسیب عصبی را نیز می توان با جراحی ترمیم کرد. پس از جراحی، احتمالاً به موارد زیر نیاز خواهید داشت:

  • آتل بندی
  • فیزیوتراپی
  • مصرف دارو بدون نسخه مانند ایبوپروفن(ادویل،مورفین وغیره)و استامینوفن می تواند باعث کاهش درد  در ناحیه مچ دست شود. برای درد های شدیدتر مچ دست باید مسکن های قوی تری با تجویز پزشک استفاده کرد.

  • جراحی در مواردی که شکستگی شدید استخوان ها و سندرم تونل کارپال رخ داده باشد نیاز به عمل جراحی است.

بیشتر بخوانید: کلینیک فیزیوتراپی شرق تهران

عوامل خطر آسیب تاندون تروماتیک دست و مچ دست

برخی از عوامل خطر می توانند احتمال آسیب دیدگی تاندون یا عصب را افزایش دهند. این شامل:

  • داشتن یک بیماری زمینه ای مانند آرتریت روماتوئید
  • انجام فعالیت های پرخطر مانند صخره نوردی یا کشتی
  • استفاده از ابزار یا ماشین آلات تیز
  • آرتروز استخوان: زمانی که غضروف های نرم درانتهای استخوان ها به  مرور زمان آسیب ببینند  این آرتروز رخ میدهد.

  • روماتیسم ناشی ازآرتروز:باعث خواهد شد سیستم ایمنی بدن به بافت های خود حمله میکند روماتیسم ناشی ازآرتروز برروی مچ دست هم تاثیرمیگذارد واگر برروی یکی ازمچ دست ها تاثیربگذارد مچ دیگر هم تحت تاثیرخواهد بود و آسب میبیند.

پیشگیری از آسیب های تاندون تروماتیک دست و مچ

در زیر چند نکته برای کاهش خطر آسیب وجود دارد:

  • جلوگیری از آسیب‌های ورزشی: از ورزش‌های پرتحرک که ممکن است باعث آسیب‌های تاندون ضربه‌ای شوند، اجتناب کنید.
  • اقدامات احتیاطی ایمنی را انجام دهید:  اگر مجبورید با ابزار و ماشین آلات تیز یا سنگین کار کنید، از دستکش محافظ استفاده کنید.

فیزیوتراپی مچ دست

درمان پارگی تاندون مچ دست با فیزیوتراپی

پیچ خوردگی های خفیف مچ دست که باعث پارگی تاندون می شود، باید از روش RICE پیروی کند (که در زیر بحث شده است) و ممکن است در عرض 24 تا 48 ساعت احساس بهتری داشته باشند. پیچ خوردگی های متوسط ​​تا شدید مچ ممکن است برای بهبود ناحیه قبل یا در حین درمان در مراحلی که در زیر توضیح داده شده است نیاز به بررسی داشته باشد.

مرحله یک روش های خانگی درمان مچ دست آسب دیده

در صورت پیچ خوردگی شدید در ناحیه دست می توان توصیه کرد که مچ دست را بی حرکت کنید. در برخی موارد نادر ممکن است برای ترمیم رباطی که به طور کامل پاره شده است به جراحی نیاز باشد.

  1. استراحت: فعالیت و استفاده از مچ آسیب دیده را به مدت 48 ساعت یا تا زمانی که درد و تورم کاهش یابد متوقف کنید.
  2. یخ: یک بسته یخ سرد (پیچیده شده در حوله) یا یک کیسه یخ خرد شده را به مدت حدود 15 دقیقه، چند بار در طول روز و به مدت چند روز روی مچ دست پیچ خورده قرار دهید. آن را بیش از 20 دقیقه در یک زمان یخ نگذارید!
  3. فشرده سازی دست: مچ دست را با یک باند فشاری الاستیک بپیچید و تورم را محدود کنید. پیچیدن را از پایه انگشتان شروع کنید و درست زیر آرنج متوقف شوید، به طوری که در جهت قلب بپیچید. بسته بندی باید نرم باشد، اما مراقب باشید که گردش خون را قطع نکنید. 
  4. بالا نگه داشتن دست: سعی کنید مچ دست را تا حد امکان در طول دو روز بالاتر از سطح قلب نگه دارید. این به تخلیه مایع و کاهش تورم اطراف مچ دست کمک می کند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) نیز توصیه می شود. 

مرحله دوم بیمار باید تمرینات بازآموزی تدریجی را انجام دهد

  1. تحرکات فعال، برای افزایش انعطاف پذیری و دامنه حرکت
  2. تمریناتی برای تقویت مچ دست آسیب دیده

برای جلوگیری از ایجاد سفتی و ضعف و اطمینان از عملکرد صحیح مچ دست، باید این تمرینات را در اوایل توانبخشی شروع کنیم. به محض اینکه درد اجازه داد می توانید ورزش را شروع کنید. بسیار مهم است که بیمار در حین انجام تمرینات توسط فیزیوتراپیست معالج هدایت شود.

تمرینات فیزیوتراپی

برای بهبود تمرینات زیادی وجود دارد که می توانید به بیماران خود بدهید، در اینجا چند نمونه آورده شده است. 

    1. چرخاندن مچ: انگشتان خود را به یکدیگر قلاب کنید و مچ را در جهات مختلف بچرخانید.
    2. ساعدهای خود را روی میز قرار دهید و اکستنشن (بازو در پرونیشن روی میز) و فلکشن (بازو در سوپیناسیون روی میز) را انجام دهید.
    3. برای انحراف اولنار و رادیال هم همین کار را انجام دهید، می توانید این کار را در حالت سوپینیشن و طرفدار انجام دهید.

 تمرینات برای بهبود قدرت عضلانی

 تمرینات برای بهبود قدرت عضلانی

  • در این تمرینات باید از برخی ابزارها استفاده کنید. منظور ما از ابزار، وزنه، ترابند، ماشین کش و بسیاری دیگر است. هدف این ابزارها مقاومت در برابر جنبش است. ابتدا باید با مقاومت/وزن کم و تکرارهای زیاد شروع کنید تا استقامت عضله را تمرین دهید، سپس به تدریج مقاومت/وزن را افزایش دهید اما برای تمرین قدرت عضلانی تکرارها را کاهش دهید، این کار را بسته به امکانات بیمار انجام دهید. 
  • همچنین انجام برخی از تمرینات حس عمقی ، به ویژه برای تمرین ورزشی، مانند ژیمناستیک، که در آن ورزشکاران اغلب دست ها را به عنوان حامل وزن می کنند، می تواند مفید باشد. این تمرینات اغلب در وضعیت فشاری انجام می شود. سطح زیر دست ها را به تدریج تغییر می دهید و با زمین صاف شروع می کنید، سپس بالش معمولی، پد Airex، بالش Sissel و تخته تکان دهنده را تغییر می دهید.

ارائه اطلاعات در مورد تکرارها و مدت تمرینات دشوار است، زیرا این امر به شدت به بیمار و پیشرفت او مرتبط است. همچنین مهم است که بدانیم هدف نهایی بیمار چه خواهد بود، آیا او فقط باید به فعالیت های عادی و روزانه برگردد یا ورزشکاراست که باید به ورزش خود بازگردد و در کدام سطح؟ هنگام تنظیم یک برنامه آموزشی شخصی برای یک بیمار خاص، باید همه این موارد را در نظر بگیرید.

امتیاز شما به این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *